Kerana Sebuah Janji **Bukit Fraser oh Bukit Fraser**

Jom kita g bukit frezer nak...ucap adk ku ,sambil tersengih..
boleh gak ,bila ada masa n kita tak balik kampung,kita g lah...
dah mula dah aku berjanji,org tua-tua selalu pesan (termasuk ibu ku)klu berjanji kena tunaikan,...hehhehe.

12 januari 2013

aduh boring betul.. ucap ku kepada adkku
dalam kepala ,klu lah duk kat kg kan best,petang -petang cam nie  boleh gak lepak bawa pokok langsat sambil menikmati kesedapan buah tersebut dalam masa yang sama boleh duk borak-borak gan adk-adk n ibu sambil bergosip atau mendengar tazkirah ringkas oleh ibu...oppp ringkas ke hihihih gelak jahat,rasanya klu ibu dah mulakan tazkirahnya,kalah khatib baca tazkirah utk solat jumaat..hehhhehehe,jom kita g bukit frezer,..jomlah org tak pernah pergi..ajak adk ku,sambil menunjukkan muka seposennya...emmmmm,dah petang nie,lagi pun akak tak tahu sangat jalan,takut gak..aku cuba mengelak pergi kesana...
saya pandang muka adk,,.dah agak dah,muncung itiknya pasti keluar...
adk sy nie jenis yg klu berjanji  harus ditunaikan...
dalam mood berat hati tahap melampau..terpaksa gak sy akur denga mulut muncung itik adk..heheheh

maka pergi lah sy,adk n seorg anak buah...dengan lafaz bismillahiromanirohim..bertolak lah kami...sepanjang perjalanan ke b.frezer mmg perjalanan yg amat mencabar dalam hati bermacam perkara negetif yg sy fikil,yelaa dengan keadaan jalan nya yg cam ular kena palu n dikelilingi oleh hutan tebal,semua perkara tak mustahil akn berlaku...tp sy hanya mampu tawakal n berdoa moga perjalanan kami selamat sampai.

sy memandu penuh perhatian,sambil memandu  sempat lagi sy memadang kearah adk..kelihatan muka seperti ketakutan,maybe dia rasa bersalah  bila menlihat keadaan jalan n suasana disekeliling...
terdetik difikiran jahat saya`` tula nak pergi sangat ,tahu takut.hahhahah..sampai dah xde suara disebab ketakutan yg amat sangat..baru padam muka.hihihihih..

akhirnya selamat juga kami sampai ke puncak bukit frezer...Ya Allah sungguh indah ciptaan mu,dengan suhu yg agak sejuk,rasa ketakutan xd hilang terus..sebaliknya mood penuh kegembiraan semakin menlonjak-lonjak ,ketika di atas saya dan adk bukan main lagi bergambar bg membuktikan bahawa seorang wanita berjaya memandu sampai ke atas bukit frezer..hehehehe

kabus mula menampakkan dirinya..sy mengajak adk pulang ,memandangkan  keadaan kabus yang tebal takut menghalang perjalanan sy,keadaan perjalanan balik tidak lah sesukar ketika perjalanan pergi..sy sekali lagi memandang kearah adk.jelas kelihatan kegembiraan di wajahnya...alahmdulillah sy telah menunaikan janji sy kpd nya...maka kami pun selamat sampai ke kuala kubu bharu...

beberapa pic yang kami ... :)jom layan...

 

Nota Sekeping Hati